دفتر مشق

روزهای زندگی

روزهای زندگی

دفتر مشق

* بسم الله الرحمن الرحیم
* دفتر مشق روزهای زندگـی
* نویسنده: مهندس سید ابوالفضل هاشمی
* شروع بلاگری از 18 آبان 1391 پنج شنبه

آخرین نظرات
اگر اندکی درباره جریانات سیاسی داخل کشور ما که در دوران معاصر فعال بوده و هستند تحقیق کرده باشید با دسته بندی های متفاوتی مواجه خواهید شد که جز آنکه شما را گیج و سرگردان کند و اطلاعات بی سود و فایده ای به شما دهد دستاوردی برایتان ندارد. مثلا در یکی از این دست از جزوه ها، جریانات سیاسی پس از انقلاب اسلامی ایران را به دسته های زیر تقسیم کرده بود و سپس شروع به بیان تاریخچه تاسیس و اهداف شکل گیری و فعالیت هایش پرداخته بود. احزاب و جریاناتی به نام «روحانیون مبارز»، «سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی»، «حزب مشارکت»، «اصلاح طلبان»، «اصولگرایان»، «راست سنتی»، «چپ اصلاح طلب» و ... .
Image
وقت گذاشتن برای شناخت این جریانات سیاسی و جنبش های اجتماعی شکل گرفته پیرامون آنها جز آنکه وقت شما را تباه کند و فکرتان را درگیر هیچ و پوچ کند دستاوردی برایتان ندارد. ارزشمند است که انسان وقت خود را صرف مطالعاتی نماید که در زندگی اش بدرد بخورد و بتواند از آنها برای تبیین مسیر و راه زندگی استفاده کند. جریان قدرت طلب و حاکم بر قدرت در همه کشور ها برای اینکه بتواند به خوبی بر مردم سلطه و مدیریت داشته باشد جناح های سیاسی با سلایق مختلف به وجود می آورد تا بتواند با اختلاف افکنی در بین مردم در مدت بیشتری بر مردم حکم فرما باشد. آنها جریانات فاسد سیاسی و اجتماعی را پدید می آورند و هزینه های هنگفتی برای تبلیغات هیاهوسازی بین  آنها می کنند و گفتمان سازی می نمایند و مردم زیادی را فریب می دهند. مردم دیگری نیز هستند که فریب این دسته را می خورند و به خیال مخالفت با این جریان فاسد که به سرمایه داری و منابع کثیف ثروت و قدرت وصل است جنبشی تشکیل می دهند که با آن مخالفت کنند. هر دوی این دسته ها در بازی سران فاسد قدرت درگیر شده اند و هیچ یک راه صحیحی را نمی پویند.

در کشورهای توسعه یافته همچون آمریکا فقط دو جریان سیاسی حق اظهار وجود دارد: جمهوری خواه(محافظه کار)، دموکرات(آزادی خواه). در جمهوری اسلامی ایران که از همان مدل های توسعه ای غربی پیروی می کند و سیاست های کلان آن در مدیریت کشور و مدیریت اقتصاد و فرهنگ و اجتماع، تفاوت چندانی با کشورهای غربی ندارد نیز دو جریان فعال عمده دارد: اصلاح طلب (چپ) و اصولگرا(راست). این دو جریان در بدنه قدرت طوری طراحی شده اند که علیه یکدیگر نیستند و مثلا قطعات پازل، تکمیل کننده یکدیگر هستند. هدف از طراحی این الگو موارد زیر است:
1- درگیر کردن مردم با جنگ زرگری جناح راست و چپ با راهبرد انتخابات در مدل حکومتی جمهوری
2- دو وجهی کردن مردم برای ایجاد اختلاف در بین مردم تا نرسیدن به راهکار متحد جهت انقلاب علیه ثروتمندان
3- تحمیق مردم در هیاهوی جناح های فاسد چپی و راستی

حالا به کشورمان خودمان نگاهی می اندازیم و می بینیم که بکارگیری این مدل چقدر توانسته است برای سیاسیون احزاب مفید واقع شود. آنها در بدنه بالایی قدرت همیشه جضور دارند. گاهی در دولت و گاهی در بیرون دولت و در بخش خصوصی! مهم این است که آنها همواره حضور دارند و از این مدل به شدت نفع می برند. افراد زیادی هم هستند که در این دو وجهی کردن ذینفع هستند و از این مدل حمایت می کنند. شخصیت های نسبتا موجهی که پیرامون مان می بینیم و ممکن است سمت و مسئولیت های خوب و چشم گیری هم داشته باشند ولی غیر قابل انکار است که ذینفع هستند. آنها همواره سعی می کنند مردم را درگیر جناحین کنند و همواره در برابر مفاسد جناح متبوع خویش سکوت می کنند.

من می خواهم در این مطلب به شما راهی نشان دهم که دیگر نیازی به اینگونه تقسیم بندی ها نداشته باشید و به خوبی بتوانید مسئولین و افراد نااهل و ناشایست را شناسایی کنید. حادثه عاشورا و تحلیل آن می تواند برای ما بسیار عبرت انگیز باشد. ابتدا نگاهی به آن داشته باشیم.

امام حسین(ع) شخصیت ممتاز دینی و اخلاقی دارد. مردم به رسانه ای دسترسی ندارند و رسانه شان در حرف های رئیس قبیله و کلی گویی های امام جماعت و صحبت های درگوشی شان در کوچه و بازار و محله خلاصه می شود. طبیعتا در چنین جامعه ای امکان رشد فکری مردم به حد کافی وجود ندارد. مردم، یزید را پادشاه کشور اسلامی می دانند و مرتب از خوبی های او و خدمات او توسط حامیان حکومت گفته می شود. ائمه جمعه و مساجد نیز نمی توانند انتقادی کنند زیرا قدرت چندانی ندارند و مجبورند ساکت باشند و حرف بدی نزنند. اگر کسی هم انتقادی به آنها کنند احتمالا به او برچسب تندروی می زنند و به او توصیه می کنند بی جهت هیاهو نکند. یزید اقداماتی می کند که خلاف دین است و به نظر می رسد در تلاش است که اقدامات ضد دین خود را برای از بین بردن دین و آثار آن و آرمانهای شکوهمند آن برای همیشه از بین ببرد و در عوض برنامه های مادی و سبک زندگی مادی را جایگزین زندگی دینی نماید. او از طرفی مجبور است که خود را مقید به دین نشان دهد و از طرفی نمی خواهد دین در جامعه باقی بماند. شخصیتی مثل حسین بن علی(ع) به دلیل روحیه آرمانخواهی و شکوه الهی اش، دردهای جامعه را می بیند. او می بیند که جامعه در سراشیبی اخلاقی قرار گرفته است و یزید نه تنها هیچ برنامه ای برای درمان دردها و مفاسد شیوع پیدا کرده ندارد بلکه حامی و مروج آن است. حسین بن علی(ع) از طرفی می بیند که کسانی که در ظاهر انسان های میتن و متدینی نیز هستند و جامعه آنها را قبول دارد هیچ انتقادی از وضع موجود نمی کنند و هیچ اقدامی نیز برای جلوگیری از توسعه مفاسد و برنامه های فسادگستر حکومت نمی کنند. ناچار یک تنه به میدان می آِید تا صدای اعتراض خود را به گوش برساند. اصولا شهید همچون شمع می ماند که هنگام تاریکی سعی می کند خود بسوزد و روشنایی دهد تا مردم بیدار شوند. وقتی در جامعه ای باشی که هر قدر انذار کنی، هر قدر حرف بزنی، هر قدر هشدار دهی، هر قدر خواهش کنی، هر قدر فریاد بزنی کسی توجهی نمی کند و کاری نمی کند بهترین کار این است که جان و مالت را وسط بریزی و برای آرمانهایت فدا کنی. بهترین کار هم این است که جانت را کف دستت بگذاری و تقدیم راهت کنی. حسین بن علی(ع) به واسطه اخلاق کریمش و بواسطه امامتش مورد تایید خانواده اش بود و خانواده اش تا آخرین لحظه او را در عاشورا همراهی کردند و حتی بعد از آن به او وفادار بودند. مطمئنا اگر حسین بن علی(ع) انسان آرمانخواه و با اخلاق حسنه ای نبود انقلابش عقیم می ماند.

حالا به این حادثه از زاویه دیگری نگاه کنیم. در این حادثه انسان ها سه دسته شدند. دسته اول طرفداران یزید بودند که از حکومت ظاهرا اسلامی ولی در باطن کافرانه او حمایت می کردند و برنامه های او را پیش می بردند. افرادی مثل شمر و عمر و ... در این دسته هستند. دسته دوم افرادی بودند که در برابر یزید و برنامه های توسعه ای فساد وی موضع گیری نمی کردند. آنها هیچ اتاق فکر و اندیشکده و پژوهشکده ای برای تحلیل و شناخت و ارزیابی برنامه های استراتژیک یزید نداشتند به همین خاطر بسیار از لحاظ سطح فکری در سطح پایینی بودند. این را می توان از مواضع و اظهارات آنها ارزیابی کرد که اصلا در قبال خطراتی که جامعه اسلامی را تهدید می کرد موضع گیری پخته و جامع و خوبی نداشتند. ویژگی مهم دسته دوم را می توان در سکوت در قبال یزید و برنامه های او ارزیابی کرد. اما اقلیتی بودند مثل حسین بن علی(ع) که در برابر فساد جامعه نه تنها واکنش نشان دادند بلکه علیه افراد فاسد قدرتمند قیام کردند. 

امام خمینی(ره) عبارت جالبی دارد:
این کلمه «کُلُّ یَوْمٍ عَاشُورَا و کُلُّ أَرْضٍ کَرْبَلاء» یک کلمه بزرگى است که اشتباهى مى‏فهمند. آنها خیال مى‏کنند که یعنى هر روز باید گریه کرد! لکن این محتوایش غیر از این است. کربلا چه کرد، ارض کربلا در روز عاشورا چه نقشى را بازى کرد، همه زمینها باید آن طور باشند. نقش کربلا این بود که سید الشهداء- سلام اللَّه علیه- با چند نفر جمعیت و عدد معدود، آمدند کربلا و ایستادند در مقابل ظلم یزید و در مقابل دولت جبار. در مقابل امپراتور زمان ایستادند و فداکارى کردند و کشته شدند، لکن ظلم را قبول نکردند، و شکست دادند یزید را. همه جا باید این طور باشد. همه روز هم باید این طور باشد. همه‏ روز باید ملت ما این معنا را داشته باشد که امروز روز عاشوراست و ما باید مقابل ظلم بایستیم؛ و همین جا هم کربلاست و باید نقش کربلا را ما پیاده کنیم، انحصار به یک زمین نداشته؛ انحصار به یک افراد نداشته. قضیه کربلا منحصر به یک جمعیت هفتاد و چند نفرى و یک زمین کربلا نبوده. همه زمینها باید این نقشه را اجرا کنند، و همه روزها غفلت نکنند.

https://goo.gl/RMyNna

حالا بر اساس گفته ها می توان مردم را در همه جوامع به سه دسته تقسیم کرد:
1- دسته اول: کافران یا مفسدین (یزید و حامیان آنها و کارگزاران او)
2- دسته دوم: ساکتین یا فاسقین (اکثر مردم و اکثر مذهبی ها)
3- دسته سوم: حق گرایان یا مومنان (انقلابی ها)

با بکارگیری این سه جناح بندی می توانید همه جناح ها و دسته بندی اجتماعی در کشورهای جهان را دسته بندی کنید. حتی در در کشور های بی دین هم می توانید انسان هایی را بیابید که در دسته سوم قرار می گیرند هر چند مسلمان نیستند.

با این حساب یادتان باشد از این به بعد: 
1- به جای آنکه تمام همت تان دنبال شناختن امام حسین(ع) و اثبات او باشد سعی کنید ابتدا یزید و جریانات حامی و برنامه های کلان آن را بشناسید.
2- یادتان باشد پس از آنکه یزید زمانه تان را شناختید بهترین کسی را که در برابر یزید موضع گیری می کند درک کنید و او را یاری کنید (حتی اگر چنین فردی، ظاهری غیر مذهبی داشت ولی با بررسی های شما، به این نتیجه رسیدید که نزدیک ترین فرد به مسیر حق و درستی اوست و حرکتش در برابر سیاست های یزید زمانه است) (به باور من، اگر مردم یزید زمانه شان را در زمان امام حسین(ع) شناخته بودند و اندکی شعور داشتند حتی اگر امام حسین(ع) یک فرد مسیحی هم بود باید او را یاری می کردند).
3- یادتان باشد که حامیان یزید دشمن شما هستند و کسانی که در برابر کثافت کاری های یزید سکوت کرده اند نیز دشمن حق گرایان هستند و این دشمنی در همراهی با سیاست های یزید و عدم همراهی شما برای پیگیری مطالبات بر حق تان نمود دارد. اکثریت 99 درصدی مردم در دسته ساکتین هستند و شما باید تا می توانید آنها را بیدار کنید و هشدار دهید ولی نه آنها را تحقیر کنید و نه با آنها همراهی کنید چون امکان رشد آنها وجود دارد که با حق گرایان همراه شوند. یادتان باشد غلظت این 99 درصد با هم فرق دارد. آنهایی که به صفر نزدیکترند سکولارتر و لائیک تر و لیبرال تر و آنهایی که به 99 نزدیک می شوند وجهه مذهبی و ارزشی شان در ادبیات و ظاهر و رویکردها غلیظ تر می شود، ولی وجه مشترک همه شان این است که در برابر مفاسد زمانه شان ساکت هستند. (بر اساس این فرمول می توانید بفهمید که چرا اصولگرایان و اصلاح طلبان در جامعه ما تفاوتی با هم ندارند :دی )
4- یادتان باشد که در مواجهه با یزید زمانه تان منتظر شخصیت ها نباشید که بیایند به شما کمک کنند چون آنها به شدت منفعت گرا هستند. خودتان را جای سلیمان بن صرد خزاعی که ولی فقیه وقت مردم کوفه بود بگذارید تا بفهمید که تصمیم گیری در جایگاه وی چقدر می تواند سخت و پرریسک باشد و حتی خلاف باشد.
5- یادتان باشد نوجوانی مثل قاسم بن الحسن(ع) در یاری امام زمان خویش از بزرگان کوفه بهتر توانست امامش را راضی نگه دارد. لذا حرکت خود را دست کم نگیرید و هر کاری از دست تان بر می آید برای یاری حسین زمانه تان بکار بگیرید. هر چند شما قدرت بسیار کمی داشته باشید و توان تان هم خیلی کم باشد. 
6- یادتان باشد وقتی جامعه در فساد به وضعیت خطرناکی رسید باید برای آرمان هایتان آنقدر جدی باشید و آنقدر اهل کار و تلاش باشید که اگر نیاز شد در آن مسیر کشته شوید. زندان رفتن و محروم شدن از حقوق شهروندی و دچار شدن به سوء پیشینه که چیزی نیست!!
7- یادتان باشد که مزین شدن به اخلاق حسنه اسلامی در کنار انقلابی بودن، ویژگی اصلی حسینی زیستن است.
8- یادتان باشد حق را بشناسید و دنبال شناخت حق باشید. این میسر نخواهد شد مگر با پژوهشگری و تحلیل و ارزیابی مواضع و اظهار نظرهای رسانه ها، مسئولین و شخصیت ها. لذا تا می توانید دنبال کسب علم باشید.
9-

برای کسب اطلاعات بیشتر: 
- له له زدن سگانه روزنامه های اصلاح طلب برای انتخابات و فتح قدرت
http://www.rajanews.com/news/230291
- ایجاد جنگ زرگری با دامن زدن به بازی های سیاسی توسط عصر ایران
http://www.asriran.com/fa/news/427449
- حمایت سایت فمینیستی تابناک از حضور مردم در انتخابات
https://www.tabnak.ir/fa/news/325667
- مهمانی شام 600 نفره برای نامزد هم این وری و هم آن وری!
http://kayhan.ir/fa/news/64133
موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۵/۱۱/۱۹
سید ابوالفضل هاشمی

نظرات  (۴)

۲۴ آبان ۹۶ ، ۱۷:۵۳ مهرداد توتونچیان
سلام دوست عزیز
درخواست رمز دارم برای مطالعه‌ی مطالب وبلاگ‌تون
روال خاصی داره؟
هزینه دریافت میکنید؟
ممنون
پاسخ:
با سلام.
مطالب رمز دار فقط مختص خودم است.
۳۰ آبان ۹۶ ، ۱۹:۱۴ مهرداد توتونچیان
سلام مجدد.
یک سوال دیگه:
این مطالب خوبی که می‌نویسید و واقعا قابل استفاده است برای خیلی‌ها، چرا در شبکه‌های اجتماعی منتشر نمی‌کنید تا طیف گسترده‌تری از مخاطبین استفاده کنند. مخصوصا اینکه الان در واقع مردم عموما از فضای وبلاگ به فضاهایی مثل تلگرام رجوع کردند.
امکان این هست که از مطالب جالب‌تون رو در تلگرام هم دنبال کنیم و بهره ببریم؟
پاسخ:
سلام. شما شکسته نفسی می کنید. نه تمایلی به شبکه ها ندارم. مشغله زیاد دارم. وب سایت هم زیاد دارم در حوزه های دیگر. 
ممنون. شما خواستی استفاده کن.
خیلی خوب تحلیل کردید . متاسفانه مردم امروز یزید ها و معاویه ها رو نمی بینند و برخی هم بعضا علاقه ندارند که ببینن! چون به منبع درامدشون خدشه وارد میشه . بعضیا هم که روشنفکر نما هستن اصلا قبول ندارن این چیزهارو .
پاسخ:
ممنون.
۰۶ دی ۹۸ ، ۱۸:۵۷ دهه شصتی بدبخت
داریم به چشم میبینیم که مفسدین و دزدان و اختلاس گران و ﺧﺎﺋﻨین روی تخم چشم و سر ﻣﺴﺌﻮﻻن جا دارن و حق گرایان در حاشیه هستن

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی