آثار و تبعات خطرناک حضور اتباع افغانی بر آینده اجتماعی و اقتصادی جامعه ایرانی
چهارشنبه, ۸ مهر ۱۳۹۴، ۰۲:۱۰ ب.ظ
مدت های زیادی است که به مانند دیگر مشکلات کشور، مسئله حضور اتباع افغانستانی حل نشده باقی مانده است و هیچ رئیس جمهوری، چه راستی و چه چپی و چه جریان انحرافی کاری به آن ندارند. هر دولتی که می آید به این موضوع و تبعات فرهنگی و اجتماعی آن کاری ندارد و حتی صریحا نیز از آن حمایت می کنند. اخیرا نیز رسانه های نزدیک به یک جریان خاص فکری همچون تسنیم و رجانیوز و خبرگزاری فارس اقدام به تولید انواع محتواهای گوناگون برای فرهنگ سازی حضور دائمی اتباع افغان در ایران کرده و می کنند. این همه در حالی است که سوالات و انتقادات زیادی نسبت به این تصمیم وجود دارد که به هیچ یک از آنها پاسخ داده نشده است. رسانه های جریان های سیاسی ترجیح می دهند حرف های خود را ابتدا از طریق رسانه هایشان مطرح کنند و پس از اینکه با بازخورد مثبتی از سوی مردم مواجه شد و درصد بالایی از مردم نظرشان مطابق نظر آنها شد، شخصیت هایشان را به میدان بفرستند تا همان نظرات را صریحا بیان کنند. لذا هر وقت رسانه های یک جریان فکری، روی یک موضوع دست گذاشتند منتظر باشید که شخصیت های و افراد آن جریان، آن موضوع را صریحا بیان کنند و به شعارهای خویش تبدیل سازند. این یک راهبرد رسانه ای است که در اکثر کشورهای دنیا دنبال می شود و در کشور ما که کم و بیش از مدل های نظام سرمایه داری غربی دنبال می کند نیز دنبال می شود. اینها همه در حالی اتفاق می افتد که هیچ یک از شخصیت های سیاسی این جریان ها حاضر نیستند در بین مردم این حرف ها و دلایل پشت پرده آن را مطرح سازند و به سوالات و انتقادات پژوهشگران پاسخ دهند.
در این مقاله سعی کرده ام برخی از موارد و مسائلی که در باب حضور چشمگیر اتباع افغانی در کشورمان می باشد را بیان نمایم:
۱- بنا به منابع رسمی حدود ۲ میلیون مهاجر مجاز افغان در کشور داریم. طبق برخی آمارگیری ها حداقل سه برابر آمار مهاجران افغان، غیر مجاز وارد کشور شده اند. یعنی به جرئت می توان گفت بین ۶ الی ۱۰ میلیون افغان در کشور داریم.
۲- از دوستان خواننده می خواهم تبعات اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی حضور اتباع بیگانه افغانی در ایران را بررسی نمایید و سپس به اظهار نظر بپردازند. هم اکنون شهرداری تهران ۳۰ هزار خدمه دارد که همه شان غیر مجاز وارد کشور شده اند. به طوری که جا واسه پسر ایرانی که بخواهد به عنوان رفتگری در شهرداری مشغول بکار شود نیست. چون افغانی ها مشغله کمتری برای کارفرماها دارند و نیازی به بیمه ندارند. همچنین ۹۰ درصد کارگران پروژه مسکن مهر در دولت قبلی را اتباع افغانی کار می کردند و مثل همیشه کارگر ایرانی که مطالبه اقتصادی بالاتری از اتباع بیگانه افغانی دارد مظلوم واقع شده است. هم اکنون در مشهد حدود ۷۵ درصد کارگران مشهدی ایرانی بیکار هستند چون در عوض آنها اتباع افغانی شاغل شده اند.
۳- اکثریت مذهب اتباع افغانی اهل سنت است و رشد جمعیت ۸ درصدی در کشور ما دارند. در حالی که رشد جمعیت ایرانیان الان ۱٫۵ است و زیر حد جایگزینی است. یکی از دلایل رشد جمعیت پایین ایرانی بیکار بودن جوانان ایرانی و ازدواج در سنین بالا و عدم توانایی تامین هزینه های فرزند است. از طرفی رشد جمعیت افغانی ها، بافت اجتماعی و فرهنگی ایران را بر هم می زند که این خلاف قانون اساسی است. لطفا در اینباره مواضع خود را اعلام کنید که اگر اکثریت شیعی کشور ما به خاطر سیاست های غلط نظام و تحریریه های سایت های حمایت کننده بهم ریزد چه بر سر جامعه خواهد آمد. فراموش نکردیم که چندی پیش در ماه محرم و صفر، جمعی از افاغنه مراسم عروسی را برگزار کرده بودند و مشغول بزن برقص بودند. که با خشم ایرانی ها و برخورد پلیس مواجه شدند.
۴- لطفا توجه داشته باشید که هیچ کشوری در دنیا به شکل فعلی، پذیرای مهاجرین نیست. هم اکنون دولت افغانستان تشکیل شده است و اتباع افغانی باید به کشور خودشان برگردند. جنگ تمام شده است و حضور انها در ایران توهین و تبعیض علیه ایرانیان است.
۵- اگر یک ایرانی به عراق یا افغانستان یا ترکیه برود حداقل شش ماه در بدترین شرایط زندانی می شود ولی در ایران اتباع افغانی دستگیر می شوند و سوار اتوبوس می شوند و مجدد بر می گردند. به همین دلیل است که سالیانه ۵۰۰ هزار افغانی دستگیر می شوند ولی مجدد برمی گردند. لذا باید برخورد سختگیرانه به خرج داد و حتی لازم است خشونت نیز به خرج داد.
۶- مقادیر زیادی از ثروت ملی صرف اتباع افغانی در کشور ما می شود. این پول ها می تواند برای ایرانیان باشد. چه بسیار از جوانانی که به خاطر بیکاری و عدم وام و پول بیکار مانده اند، معتاد شده اند، به زورگیری و دزدی روی آورده اند. لذا توجه داشته باشید که حمایت شما و عدم موضع گیری در قبال حضور اتباع افغانی، ما را در گناه ویرانی کشور و جامعه ایرانی و نابودی جوانان ایرانی سهیم می کند. برایم سوال است که حامیان حضور اتباع غیرمجاز افغانی چه جوابی در محضر خدا دارند؟ بنا به اخبار رسمی تقریبا همه هزینه های حضور اتباع غیرمجاز افغانی از جیب دولت ایران می رود و کمک سازمان ملل در برابر هزینه های سنگین اقامت آنها در ایران بسیار ناچیز است. به عنوان نمونه هزینه آموزش و پرورش برای تحصیل اتباع افغانی: سالانه ۵۰۰ میلیارد تومان می شود ولی کمک سازمان ملل: تنها ۱۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان! می گردد و وقتی گفته می شود که اتباع افغان، هزینه انجام شده را بپردازند با مظلوم نمایی در اخبار و شبکه های اجتماعی مواجه هستیم.
۷- امروز شرایط زندگی برای اتباع افغانی بهتر از جوانان ایرانی است. آنها سربازی نمی روند و خبری از قوانین محدود کننده ندارند. علارغم تاکید قانون اساسی برای تحصیل رایگان مردم ایرانی تا مقطع دانشگاه، امروز در مدارس حتی از دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی نیز پول می گیرند ولی با این وجود سالیانه ۵۰۰۰ افغانی و خارجی بورسیه می شوند تنها به این دلیل که این موضوع در برنامه پنجم و ششم توسعه قید شده است!!! جوانان افغانی براحتی با دختران و زنان ایرانی ازدواج می کنند و وقتی مدتی از عشق و صفایشان گذشت براحتی به کشور خودشان بر می گردند و هزینه زن و بچه های آنها را می بایست دولت جمهوری اسلامی با مالیات گیری سنگین از مردم و فروش ذخایر نفتی و معادن طبیعی اش بپردازد بدون آنکه دولت افغانستان، کوچکترین مسئولیتی در قبال پیامدهای حضور اتباعش در ایران را بپذیرد.
۸- در کرمان ۵۰ درصد جرائم به اتباع افغانی بر می گردد. حضور اتباع افغانی نه تنها باعث جرم و جنایت در کشور ما شده است بلکه فرزندان نامشروع و بی هویت حاصل ازدواج با زنان ایرانی، گریبان کشور را گرفته است. جالب اینکه دولت افغانستان از کمترین همکاری برای کاهش معضل حضور افغانی ها در ایران امتاع می ورزد. مسئولین کشور ما نیز می گویند ما با سازمان ملل قرارداد داریم. حالا سوال این است که چرا سازمان ملل برای مهاجرین ایرانی که به استرالیا و اروپا و ترکیه و آمریکا می خواهند مهاجرت کنند دلسوزی نمی کند؟ چرا باید دختر ایرانی در زندان های استرالیا تجاوز شود و بسیاری از جوانان ایرانی در زندان های وحشتناک آنجا خودکشی کنند؟ آیا این است نتیجه تحمل ۱۰ میلیون افغانی مجاز و غیر مجاز در کشور ما؟ آیا نباید با مردم ما که سالها از مهاجرین افغان پذیرایی کرده اند در کشورهای دیگر بهخوبی استقبال شود؟ چرا سازمان ملل در این مورد دخالت نمی کند؟
۹- سازمان ملل مجری بین المللی سیاست های فراماسونری است. سیاست های حمایت آمیز سازمان ملل در حمایت از اتباع افغانی ساکن ایران و از سوی دیگر حمایت های معنا دار رسانه های روشنفکر مثل بی بی سی و سایت های غربگرای فارسی زبان به خوبی نشان می دهد که ما با یک مسئله ساده مواجه نیستیم بلکه یک پروژه محرمانه در پس پرده جریان دارد. غافل تر اینکه دوستان انقلابی این ها را هنوز درک نکرده اند و متوجه فریبی که دارند می خورند نیستند! آیا برایتان سوال ایجاد نشده که چرا با اینکه زبان مردم ازبک نیز فارسی است ولی سایت بی بی سی فارسی بخش اخبار افغانستان را در کنار ایران قرار داده است؟ پاسخ سوال این است که طبق طرح خاور میانه بزرگ بخش مرکزی و شرقی ایران باید به افغانستان پیوند بخورد و «ایران» جدید اینگونه تعریف می شود. از سوی یگر بخش غرب ایران به ترکستان و کردستان و لرستان بزرگ تقسیم می شود.
10- هر چند به باور برخی کارشناسان نادان و فریبکار که مزدور رسانه ها هستند تا مردم را با اطلاعات و گزاره های غلط شان فریب دهند اشتغال کارگر افغانی موجب رونق تولید می شود ولی واقعیت این است که تمام نقدینگی ناشی از اشتغال کارگر افغانی به کشور افغانستان سرازیر می شود. نقدینگی ای که می توانست به کارگر ایرانی برسد تا باعث رونق خرید ملک و خرید کالاهای ایرانی و رونق بازار کشورمان گردد پولشویی شده و در قالب سرویس طلا و گردنبند به افغانستان ارسال می گردد و از سویی کارگر ایرانی و بسیاری از جوانان ایرانی بیکار می مانند و به بزهکاری و خلاف و گناه روی می آورند.
11- هم اکنون در بسیاری از شهرستان های کشور،کشاورزان، زمین کشاورزی خود را به یک تبعه افغانی داده و به جای یک اشتغال یک جوان ایرانی، افغانی ها را صاحب تجربه در کشاورزی و خرید و فروش نموده است و خودش به کلی از کار کنار کشیده است. از این موارد در باغ های شمال کشور به کرات مشاهده می شود. این مسئله باعث نبود فرصت لازم برای جوان ایرانی برای کسب تجربه و وجود رقیبی ارزان تر برای کار و تولید به شمار می رود.
12. شهرستان های حاشیه ای شهر تهران مثل دهات ها (مثل قلعه نو در حد فاصل قرچک و شهر ری در جاده ورامین) پر از خانواده های افغانی شده است. مسئولین دولتی ابتدا عنوان می کردند که در افغانستان جنگ شده است ولی حالا که جنگ و درگیری تمام شده است به جای آنکه آنها را به کشورشان برگردانند خدمات مختلف برای ماندن آنها در نظر گرفته اند. خدماتی همچون تحصیل بدون نیاز به مجوز اقامت، بورسیه تحصیلی در دانشگاه های کشور، بیمه سلامت و ... .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
همچنین برخی رسانه ها که رویکرد غیر مردمی خود را در پشت مطالب فان و تفریحی پنهان کرده اند بدون توجه به تاثیرات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی حضور چشمگیر اتباع افغانی بر وضعیت جامعه ایرانی از حضور آنها حمایت می کنند و چشم شان را بر روی مشکلات موجود می بندند. این دسته از سایت ها حتی حاضر نیستند نظرات مخالف کاربران را منتشر کنند. به عنوان نمونه، بنده نظر زیر را در زیر مطلب جام جم در آدرس زیر ارسال کردم که تایید نشد و نمایش داده نشد.
مطلب جام جم در حمایت از اشتغال افسار گسیخته اتباع افغانی: http://jamejamonline.ir/online/2111187913243800550
در زیر، نظر منتقدانه من به این مطلب را مطالعه می کنید که از سوی دست اندرکاران سایت جم جم نمایش داده نشد:
1- حضور افاغنه در کشور ما تبعات اجتماعی و فرهنگی زیادی برای جامعه ایرانی دارد که از هر جهت که بررسی کنید می بینید که تبعات دراز مدت آن به ضرر امنیت ملی و بافت دینی جامعه تمام خواهد شد. لذا نگاه اقتصادی به این مسئله خیانت به کشور است و کسانی که از حضور افاغنه در کشور حمایت می کنند فقط مسئله مالی آن را در نظر می گیرند و قدرت فهم و درک مسائل دیگر را ندارند یا چشم شان را بر روی آن بسته اند و به صرف کسب پول بیشتر، حاضرند آینده جامعه ایرانی را دستخوش نابودی سازند. متاسفانه چنین سیاستی در حوزه زنان نیز دیده می شود و کارفرمایان ایرانی برای کسب سود بیشتر و پرداختی کمتر از استخدام مردان متاهل و پسران جوان خودداری ورزیده و در عوض زنان و دختران را شاغل می کنند. حمایت و بازگو کردن نظرات و آرا این افراد خیانت به کشور است که توسط رسانه های غربگرا که دغدغه مردمی ندارند بازگو می گردد.
2- تابحال هیچگاه نخواسته ایم که نیازهای کشورمان را با توان داخلی حل و فصل سازیم. مثلا با اینکه این همه مخترع و دانشمند داریم ولی باز می خواهیم همه چیز را از خارج وارد کنیم. این موضوع به نیروی کار هم رسیده است. دولت در طی این سی و اندی سال چقدر تمرکز بر نیروی کار ایرانی کرده است؟ آیا نیروی کار خارجی همیشه در دسترس است؟ نسل های جدید افاغنه دیگر حاضر نیستند مثل پدرانشان تن به کار بدهند و به مغازه داری روی آورده اند. سیاست کشور برای 50 سال آینده چطور خواهد بود؟ آیا آن موقع می خواهید از کشورهای آفریقایی نیروی کار وارد کنید؟ این را حل شماست؟؟؟؟
3- جوان ایرانی و نیروی کار ایرانی دغدغه کشور دارد، دغدغه ازد.واج و خانواده و تشکیل مسکن دارد. او حداقل 2 سال از عمرش را در سربازی برای امنیت از دست داده است. در کشور مادری اش بزرگ شده است. ولی افغانی ها در کشورشان امنیت نداشتند، آب و گاز و برق و تلفن هم در بسیاری از شهرهایشان ندارند، غیر قانونی به ایران آمده اند و طبیعی است که حاضرند حقوق وزارت کار را بگیرند و دو سه برابر ایرانی ها کار کنند. ولی کارفرمایان ما می خواهند حقوق اندک بدهند و از کارگر ایرانی مثل افغانی کار بکشند. طبیعی است که منطقی نیست. حقوق کارگر ایرانی باید حداقل 5 الی 10 برابر افغانی باشد.
4- الآن بخش عمده ای از کارگران ایرانی بیکار هستند چون افغانی ها در زمینه های مختلف وارد شده اند. وقتی نیروی کار افغانی باشد، کارفرمای ایرانی علاقه ای به نیروی کار ایرانی ندارد. بارها شده که جوانان ایرانی می خواسته اند به کاری بروند ولی چون کارفرمای ایرانی نیروی کار افغانی داشته او را استخدام نکرده است.
5- مشکل کمبود کارگر را می توان به راه اندازی یک سیستم جامع بیکاری و ثبت نام همه نیروی کار کشور در تمام نقاط و استان ها و شهرها حل کرد. به گونه ای که هرجا نیاز به نیروی کار بود از شهرهای دیگر اعزام شوند و پس از پایان پروژه به پروژه دیگر در شهری دیگر بروند. ضمن اینکه باید حقوق و مزایای کارگر ایرانی از زمین تا آسمان با افغانی ها تفاوت داشته باشد چون او یک ایرانی است، 2 سال سربازی رفته است، و به کشورش تعهد دارد. ولی افغانی ها شرایط شان از زمین تا آسمان با ما فرق دارد.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
چرا سازمان ملل از مهاجرین ایرانی حمایت نمی کند؟
امروز سطح درآمد کارگر ایرانی به شدت افت کرده است که حتی کارگر افغانی نیز حاضر نیست با حقوق رسمی وزارت کار کند. اگر بررسی کنید اکثر کارگران افغانی از حقوق بالای 2 میلیون تومان برخوردارند. با این وجود این افراد آزادانه در کشور ما می چرخند و بخش زیادی از مشاغل موجود در بازارها، اقتصاد، ساخت و ساز، خدمات و ... را گرفته اند بدون آنکه محدودیت های پیش روی کارگر ایرانی را داشته باشند. افغانی ها عمدتا بدون مجوز بدون آنکه دغدغه سربازی داشته باشند مشغول کار هستند و نیروی انتظامی و دستگاه های مسئول، در قبال آنها هیچ واکنشی نشان نمی دهند ولی اگر کارگر جوان ایرانی به سربازی نرود از جانب نیروی انتظامی تحت تعقیب قرار می گیرد. تصویر زیر از بازار تهران گرفته شده است که بخوبی سیاست غیردوستانه مسئولان در قبال جوانان ایرانی در مقایسه با جوانان افغانی را نشان می دهد:
همانطور که در تصویر نیز مشاهده می کنید نیروی انتظامی که زیر مجموعه اداری وزارت کشور و دولت قرار می گیرد به جای آنکه نوک حملات خود را به طرف اتباع غیرمجاز افغانی نشانه بگیرد به طرف فرزندان جوان ایرانی نشانه گرفته است. این در حالی است که اگر سری به بازار تهران و مغازه ها و بنک دارهای آنجا سر بزنید اکثر آنها حداقل یک کارگر افغانی استخدام کرده اند. کارگران افغانی بخش خدمات و رفتگری نیز که همه افغانی هستند. جالب است که هیچ محدودیتی در قبال اتباع افغانی فعال در بازار ایجاد نشده است ولی همواره علیه پسرانی که به سربازی نمی روند جنگ روانی گسترده ای در بین سایت های اینترنتی، اخبار تلویزیون، روزنامه ها و حتی مثل نمونه بالا در محوطه کار و زندگی مردم در جریان است. به نظر نتایج چنین تصمیماتی بر روحیه جوان ایرانی چیست؟ آیا جز این است که او را از کشور و نظام اسلامی ناامید و متنفر می کند؟ آیا این ناامیدی او را به آسیب های اجتماعی سوق نمی دهد؟
این همه محدودیت در داخل برای جوان ایرانی و این همه مزایا برای جوان افغانی که در کشورش امنیت نداشت و بیکار بود و رفاه لازم را نداشت و امروز به ایران آمده است بدون آنکه نیازی به سربازی رفتن داشته باشد براحتی گواهینامه اش را می گیرد باعث شده زندگی در ایران برای جوان ایرانی شبیه زندگی در جهنم باشد. خیلی ها این چیز ها را می فهمند و پولدارند و از ایران مهاجرت می کنند. برخی می فهمند و آهی در بساط ندارند ولی به هر دری می زنند نمی توانند مهاجرت کنند، چون بر خلاف مرز افغانستان، اولین مرزی که سد راه آنها می شود تا مانع از خروج غیرمجاز جوانان ایرانی به کشورهای غربی گردد، مرزبانان ایرانی غرب کشور هستند!!
با این وجود شاهد هستیم که بسیاری از افرادی که به کشورهایی نظیر استرالیا مهاجرت می کنند مورد بدرفتاری عجیب دولت های خارجی قرار می گیرند. آنها، مهاجران ایرانی را در زندان های مخوف و وحشتناک زندانی می کنند و به شدت با آنها بدرفتاری می کنند به گونه ای که بسیاری از ایرانیان در زندان های استرالیا دست به خودکشی می زنند. با این وجود سوالی که پیش می آید که چطور بزرگترین کشور مهاجر پذیر دنیا که علارغم داشتن این همه مشکلات، این همه مهاجر افغانی را پذیرفته است چرا با مهاجرانش در کشورهای دیگر اینقدر بی احترامی می شود؟ چرا سازمان های حمایت از مهاجرین و علی الخصوص کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، هیچ حمایتی از مهاجران ایرانی نمی کند؟ چرا وزارت خارجه هیچ تدبیری برای جوانانی که می خواهند به کشورهای خارجی رفته و در آنجا به دلیل پایه حقوق بالاتر شاغل شوند هیچ تدبیر و راهی ایجاد نکرده است؟
پیوندها:
- هزینه آموزش و پرورش برای تحصیل اتباع افغانی: سالانه ۵۰۰ میلیارد تومان/ کمک سازمان ملل: تنها ۱۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان!
http://iran-newspaper.com/Newspaper/MobileBlock?NewspaperBlockID=79321
-
/* این مطلب به مرور زمان تکمیل می شود */
در این مقاله سعی کرده ام برخی از موارد و مسائلی که در باب حضور چشمگیر اتباع افغانی در کشورمان می باشد را بیان نمایم:
۱- بنا به منابع رسمی حدود ۲ میلیون مهاجر مجاز افغان در کشور داریم. طبق برخی آمارگیری ها حداقل سه برابر آمار مهاجران افغان، غیر مجاز وارد کشور شده اند. یعنی به جرئت می توان گفت بین ۶ الی ۱۰ میلیون افغان در کشور داریم.
۲- از دوستان خواننده می خواهم تبعات اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی حضور اتباع بیگانه افغانی در ایران را بررسی نمایید و سپس به اظهار نظر بپردازند. هم اکنون شهرداری تهران ۳۰ هزار خدمه دارد که همه شان غیر مجاز وارد کشور شده اند. به طوری که جا واسه پسر ایرانی که بخواهد به عنوان رفتگری در شهرداری مشغول بکار شود نیست. چون افغانی ها مشغله کمتری برای کارفرماها دارند و نیازی به بیمه ندارند. همچنین ۹۰ درصد کارگران پروژه مسکن مهر در دولت قبلی را اتباع افغانی کار می کردند و مثل همیشه کارگر ایرانی که مطالبه اقتصادی بالاتری از اتباع بیگانه افغانی دارد مظلوم واقع شده است. هم اکنون در مشهد حدود ۷۵ درصد کارگران مشهدی ایرانی بیکار هستند چون در عوض آنها اتباع افغانی شاغل شده اند.
۳- اکثریت مذهب اتباع افغانی اهل سنت است و رشد جمعیت ۸ درصدی در کشور ما دارند. در حالی که رشد جمعیت ایرانیان الان ۱٫۵ است و زیر حد جایگزینی است. یکی از دلایل رشد جمعیت پایین ایرانی بیکار بودن جوانان ایرانی و ازدواج در سنین بالا و عدم توانایی تامین هزینه های فرزند است. از طرفی رشد جمعیت افغانی ها، بافت اجتماعی و فرهنگی ایران را بر هم می زند که این خلاف قانون اساسی است. لطفا در اینباره مواضع خود را اعلام کنید که اگر اکثریت شیعی کشور ما به خاطر سیاست های غلط نظام و تحریریه های سایت های حمایت کننده بهم ریزد چه بر سر جامعه خواهد آمد. فراموش نکردیم که چندی پیش در ماه محرم و صفر، جمعی از افاغنه مراسم عروسی را برگزار کرده بودند و مشغول بزن برقص بودند. که با خشم ایرانی ها و برخورد پلیس مواجه شدند.
۴- لطفا توجه داشته باشید که هیچ کشوری در دنیا به شکل فعلی، پذیرای مهاجرین نیست. هم اکنون دولت افغانستان تشکیل شده است و اتباع افغانی باید به کشور خودشان برگردند. جنگ تمام شده است و حضور انها در ایران توهین و تبعیض علیه ایرانیان است.
۵- اگر یک ایرانی به عراق یا افغانستان یا ترکیه برود حداقل شش ماه در بدترین شرایط زندانی می شود ولی در ایران اتباع افغانی دستگیر می شوند و سوار اتوبوس می شوند و مجدد بر می گردند. به همین دلیل است که سالیانه ۵۰۰ هزار افغانی دستگیر می شوند ولی مجدد برمی گردند. لذا باید برخورد سختگیرانه به خرج داد و حتی لازم است خشونت نیز به خرج داد.
۶- مقادیر زیادی از ثروت ملی صرف اتباع افغانی در کشور ما می شود. این پول ها می تواند برای ایرانیان باشد. چه بسیار از جوانانی که به خاطر بیکاری و عدم وام و پول بیکار مانده اند، معتاد شده اند، به زورگیری و دزدی روی آورده اند. لذا توجه داشته باشید که حمایت شما و عدم موضع گیری در قبال حضور اتباع افغانی، ما را در گناه ویرانی کشور و جامعه ایرانی و نابودی جوانان ایرانی سهیم می کند. برایم سوال است که حامیان حضور اتباع غیرمجاز افغانی چه جوابی در محضر خدا دارند؟ بنا به اخبار رسمی تقریبا همه هزینه های حضور اتباع غیرمجاز افغانی از جیب دولت ایران می رود و کمک سازمان ملل در برابر هزینه های سنگین اقامت آنها در ایران بسیار ناچیز است. به عنوان نمونه هزینه آموزش و پرورش برای تحصیل اتباع افغانی: سالانه ۵۰۰ میلیارد تومان می شود ولی کمک سازمان ملل: تنها ۱۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان! می گردد و وقتی گفته می شود که اتباع افغان، هزینه انجام شده را بپردازند با مظلوم نمایی در اخبار و شبکه های اجتماعی مواجه هستیم.
۷- امروز شرایط زندگی برای اتباع افغانی بهتر از جوانان ایرانی است. آنها سربازی نمی روند و خبری از قوانین محدود کننده ندارند. علارغم تاکید قانون اساسی برای تحصیل رایگان مردم ایرانی تا مقطع دانشگاه، امروز در مدارس حتی از دانش آموزان ابتدایی و راهنمایی نیز پول می گیرند ولی با این وجود سالیانه ۵۰۰۰ افغانی و خارجی بورسیه می شوند تنها به این دلیل که این موضوع در برنامه پنجم و ششم توسعه قید شده است!!! جوانان افغانی براحتی با دختران و زنان ایرانی ازدواج می کنند و وقتی مدتی از عشق و صفایشان گذشت براحتی به کشور خودشان بر می گردند و هزینه زن و بچه های آنها را می بایست دولت جمهوری اسلامی با مالیات گیری سنگین از مردم و فروش ذخایر نفتی و معادن طبیعی اش بپردازد بدون آنکه دولت افغانستان، کوچکترین مسئولیتی در قبال پیامدهای حضور اتباعش در ایران را بپذیرد.
۸- در کرمان ۵۰ درصد جرائم به اتباع افغانی بر می گردد. حضور اتباع افغانی نه تنها باعث جرم و جنایت در کشور ما شده است بلکه فرزندان نامشروع و بی هویت حاصل ازدواج با زنان ایرانی، گریبان کشور را گرفته است. جالب اینکه دولت افغانستان از کمترین همکاری برای کاهش معضل حضور افغانی ها در ایران امتاع می ورزد. مسئولین کشور ما نیز می گویند ما با سازمان ملل قرارداد داریم. حالا سوال این است که چرا سازمان ملل برای مهاجرین ایرانی که به استرالیا و اروپا و ترکیه و آمریکا می خواهند مهاجرت کنند دلسوزی نمی کند؟ چرا باید دختر ایرانی در زندان های استرالیا تجاوز شود و بسیاری از جوانان ایرانی در زندان های وحشتناک آنجا خودکشی کنند؟ آیا این است نتیجه تحمل ۱۰ میلیون افغانی مجاز و غیر مجاز در کشور ما؟ آیا نباید با مردم ما که سالها از مهاجرین افغان پذیرایی کرده اند در کشورهای دیگر بهخوبی استقبال شود؟ چرا سازمان ملل در این مورد دخالت نمی کند؟
۹- سازمان ملل مجری بین المللی سیاست های فراماسونری است. سیاست های حمایت آمیز سازمان ملل در حمایت از اتباع افغانی ساکن ایران و از سوی دیگر حمایت های معنا دار رسانه های روشنفکر مثل بی بی سی و سایت های غربگرای فارسی زبان به خوبی نشان می دهد که ما با یک مسئله ساده مواجه نیستیم بلکه یک پروژه محرمانه در پس پرده جریان دارد. غافل تر اینکه دوستان انقلابی این ها را هنوز درک نکرده اند و متوجه فریبی که دارند می خورند نیستند! آیا برایتان سوال ایجاد نشده که چرا با اینکه زبان مردم ازبک نیز فارسی است ولی سایت بی بی سی فارسی بخش اخبار افغانستان را در کنار ایران قرار داده است؟ پاسخ سوال این است که طبق طرح خاور میانه بزرگ بخش مرکزی و شرقی ایران باید به افغانستان پیوند بخورد و «ایران» جدید اینگونه تعریف می شود. از سوی یگر بخش غرب ایران به ترکستان و کردستان و لرستان بزرگ تقسیم می شود.
10- هر چند به باور برخی کارشناسان نادان و فریبکار که مزدور رسانه ها هستند تا مردم را با اطلاعات و گزاره های غلط شان فریب دهند اشتغال کارگر افغانی موجب رونق تولید می شود ولی واقعیت این است که تمام نقدینگی ناشی از اشتغال کارگر افغانی به کشور افغانستان سرازیر می شود. نقدینگی ای که می توانست به کارگر ایرانی برسد تا باعث رونق خرید ملک و خرید کالاهای ایرانی و رونق بازار کشورمان گردد پولشویی شده و در قالب سرویس طلا و گردنبند به افغانستان ارسال می گردد و از سویی کارگر ایرانی و بسیاری از جوانان ایرانی بیکار می مانند و به بزهکاری و خلاف و گناه روی می آورند.
11- هم اکنون در بسیاری از شهرستان های کشور،کشاورزان، زمین کشاورزی خود را به یک تبعه افغانی داده و به جای یک اشتغال یک جوان ایرانی، افغانی ها را صاحب تجربه در کشاورزی و خرید و فروش نموده است و خودش به کلی از کار کنار کشیده است. از این موارد در باغ های شمال کشور به کرات مشاهده می شود. این مسئله باعث نبود فرصت لازم برای جوان ایرانی برای کسب تجربه و وجود رقیبی ارزان تر برای کار و تولید به شمار می رود.
12. شهرستان های حاشیه ای شهر تهران مثل دهات ها (مثل قلعه نو در حد فاصل قرچک و شهر ری در جاده ورامین) پر از خانواده های افغانی شده است. مسئولین دولتی ابتدا عنوان می کردند که در افغانستان جنگ شده است ولی حالا که جنگ و درگیری تمام شده است به جای آنکه آنها را به کشورشان برگردانند خدمات مختلف برای ماندن آنها در نظر گرفته اند. خدماتی همچون تحصیل بدون نیاز به مجوز اقامت، بورسیه تحصیلی در دانشگاه های کشور، بیمه سلامت و ... .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
همچنین برخی رسانه ها که رویکرد غیر مردمی خود را در پشت مطالب فان و تفریحی پنهان کرده اند بدون توجه به تاثیرات فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی حضور چشمگیر اتباع افغانی بر وضعیت جامعه ایرانی از حضور آنها حمایت می کنند و چشم شان را بر روی مشکلات موجود می بندند. این دسته از سایت ها حتی حاضر نیستند نظرات مخالف کاربران را منتشر کنند. به عنوان نمونه، بنده نظر زیر را در زیر مطلب جام جم در آدرس زیر ارسال کردم که تایید نشد و نمایش داده نشد.
مطلب جام جم در حمایت از اشتغال افسار گسیخته اتباع افغانی: http://jamejamonline.ir/online/2111187913243800550
در زیر، نظر منتقدانه من به این مطلب را مطالعه می کنید که از سوی دست اندرکاران سایت جم جم نمایش داده نشد:
1- حضور افاغنه در کشور ما تبعات اجتماعی و فرهنگی زیادی برای جامعه ایرانی دارد که از هر جهت که بررسی کنید می بینید که تبعات دراز مدت آن به ضرر امنیت ملی و بافت دینی جامعه تمام خواهد شد. لذا نگاه اقتصادی به این مسئله خیانت به کشور است و کسانی که از حضور افاغنه در کشور حمایت می کنند فقط مسئله مالی آن را در نظر می گیرند و قدرت فهم و درک مسائل دیگر را ندارند یا چشم شان را بر روی آن بسته اند و به صرف کسب پول بیشتر، حاضرند آینده جامعه ایرانی را دستخوش نابودی سازند. متاسفانه چنین سیاستی در حوزه زنان نیز دیده می شود و کارفرمایان ایرانی برای کسب سود بیشتر و پرداختی کمتر از استخدام مردان متاهل و پسران جوان خودداری ورزیده و در عوض زنان و دختران را شاغل می کنند. حمایت و بازگو کردن نظرات و آرا این افراد خیانت به کشور است که توسط رسانه های غربگرا که دغدغه مردمی ندارند بازگو می گردد.
2- تابحال هیچگاه نخواسته ایم که نیازهای کشورمان را با توان داخلی حل و فصل سازیم. مثلا با اینکه این همه مخترع و دانشمند داریم ولی باز می خواهیم همه چیز را از خارج وارد کنیم. این موضوع به نیروی کار هم رسیده است. دولت در طی این سی و اندی سال چقدر تمرکز بر نیروی کار ایرانی کرده است؟ آیا نیروی کار خارجی همیشه در دسترس است؟ نسل های جدید افاغنه دیگر حاضر نیستند مثل پدرانشان تن به کار بدهند و به مغازه داری روی آورده اند. سیاست کشور برای 50 سال آینده چطور خواهد بود؟ آیا آن موقع می خواهید از کشورهای آفریقایی نیروی کار وارد کنید؟ این را حل شماست؟؟؟؟
3- جوان ایرانی و نیروی کار ایرانی دغدغه کشور دارد، دغدغه ازد.واج و خانواده و تشکیل مسکن دارد. او حداقل 2 سال از عمرش را در سربازی برای امنیت از دست داده است. در کشور مادری اش بزرگ شده است. ولی افغانی ها در کشورشان امنیت نداشتند، آب و گاز و برق و تلفن هم در بسیاری از شهرهایشان ندارند، غیر قانونی به ایران آمده اند و طبیعی است که حاضرند حقوق وزارت کار را بگیرند و دو سه برابر ایرانی ها کار کنند. ولی کارفرمایان ما می خواهند حقوق اندک بدهند و از کارگر ایرانی مثل افغانی کار بکشند. طبیعی است که منطقی نیست. حقوق کارگر ایرانی باید حداقل 5 الی 10 برابر افغانی باشد.
4- الآن بخش عمده ای از کارگران ایرانی بیکار هستند چون افغانی ها در زمینه های مختلف وارد شده اند. وقتی نیروی کار افغانی باشد، کارفرمای ایرانی علاقه ای به نیروی کار ایرانی ندارد. بارها شده که جوانان ایرانی می خواسته اند به کاری بروند ولی چون کارفرمای ایرانی نیروی کار افغانی داشته او را استخدام نکرده است.
5- مشکل کمبود کارگر را می توان به راه اندازی یک سیستم جامع بیکاری و ثبت نام همه نیروی کار کشور در تمام نقاط و استان ها و شهرها حل کرد. به گونه ای که هرجا نیاز به نیروی کار بود از شهرهای دیگر اعزام شوند و پس از پایان پروژه به پروژه دیگر در شهری دیگر بروند. ضمن اینکه باید حقوق و مزایای کارگر ایرانی از زمین تا آسمان با افغانی ها تفاوت داشته باشد چون او یک ایرانی است، 2 سال سربازی رفته است، و به کشورش تعهد دارد. ولی افغانی ها شرایط شان از زمین تا آسمان با ما فرق دارد.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
چرا سازمان ملل از مهاجرین ایرانی حمایت نمی کند؟
امروز سطح درآمد کارگر ایرانی به شدت افت کرده است که حتی کارگر افغانی نیز حاضر نیست با حقوق رسمی وزارت کار کند. اگر بررسی کنید اکثر کارگران افغانی از حقوق بالای 2 میلیون تومان برخوردارند. با این وجود این افراد آزادانه در کشور ما می چرخند و بخش زیادی از مشاغل موجود در بازارها، اقتصاد، ساخت و ساز، خدمات و ... را گرفته اند بدون آنکه محدودیت های پیش روی کارگر ایرانی را داشته باشند. افغانی ها عمدتا بدون مجوز بدون آنکه دغدغه سربازی داشته باشند مشغول کار هستند و نیروی انتظامی و دستگاه های مسئول، در قبال آنها هیچ واکنشی نشان نمی دهند ولی اگر کارگر جوان ایرانی به سربازی نرود از جانب نیروی انتظامی تحت تعقیب قرار می گیرد. تصویر زیر از بازار تهران گرفته شده است که بخوبی سیاست غیردوستانه مسئولان در قبال جوانان ایرانی در مقایسه با جوانان افغانی را نشان می دهد:
همانطور که در تصویر نیز مشاهده می کنید نیروی انتظامی که زیر مجموعه اداری وزارت کشور و دولت قرار می گیرد به جای آنکه نوک حملات خود را به طرف اتباع غیرمجاز افغانی نشانه بگیرد به طرف فرزندان جوان ایرانی نشانه گرفته است. این در حالی است که اگر سری به بازار تهران و مغازه ها و بنک دارهای آنجا سر بزنید اکثر آنها حداقل یک کارگر افغانی استخدام کرده اند. کارگران افغانی بخش خدمات و رفتگری نیز که همه افغانی هستند. جالب است که هیچ محدودیتی در قبال اتباع افغانی فعال در بازار ایجاد نشده است ولی همواره علیه پسرانی که به سربازی نمی روند جنگ روانی گسترده ای در بین سایت های اینترنتی، اخبار تلویزیون، روزنامه ها و حتی مثل نمونه بالا در محوطه کار و زندگی مردم در جریان است. به نظر نتایج چنین تصمیماتی بر روحیه جوان ایرانی چیست؟ آیا جز این است که او را از کشور و نظام اسلامی ناامید و متنفر می کند؟ آیا این ناامیدی او را به آسیب های اجتماعی سوق نمی دهد؟
این همه محدودیت در داخل برای جوان ایرانی و این همه مزایا برای جوان افغانی که در کشورش امنیت نداشت و بیکار بود و رفاه لازم را نداشت و امروز به ایران آمده است بدون آنکه نیازی به سربازی رفتن داشته باشد براحتی گواهینامه اش را می گیرد باعث شده زندگی در ایران برای جوان ایرانی شبیه زندگی در جهنم باشد. خیلی ها این چیز ها را می فهمند و پولدارند و از ایران مهاجرت می کنند. برخی می فهمند و آهی در بساط ندارند ولی به هر دری می زنند نمی توانند مهاجرت کنند، چون بر خلاف مرز افغانستان، اولین مرزی که سد راه آنها می شود تا مانع از خروج غیرمجاز جوانان ایرانی به کشورهای غربی گردد، مرزبانان ایرانی غرب کشور هستند!!
با این وجود شاهد هستیم که بسیاری از افرادی که به کشورهایی نظیر استرالیا مهاجرت می کنند مورد بدرفتاری عجیب دولت های خارجی قرار می گیرند. آنها، مهاجران ایرانی را در زندان های مخوف و وحشتناک زندانی می کنند و به شدت با آنها بدرفتاری می کنند به گونه ای که بسیاری از ایرانیان در زندان های استرالیا دست به خودکشی می زنند. با این وجود سوالی که پیش می آید که چطور بزرگترین کشور مهاجر پذیر دنیا که علارغم داشتن این همه مشکلات، این همه مهاجر افغانی را پذیرفته است چرا با مهاجرانش در کشورهای دیگر اینقدر بی احترامی می شود؟ چرا سازمان های حمایت از مهاجرین و علی الخصوص کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، هیچ حمایتی از مهاجران ایرانی نمی کند؟ چرا وزارت خارجه هیچ تدبیری برای جوانانی که می خواهند به کشورهای خارجی رفته و در آنجا به دلیل پایه حقوق بالاتر شاغل شوند هیچ تدبیر و راهی ایجاد نکرده است؟
پیوندها:
- هزینه آموزش و پرورش برای تحصیل اتباع افغانی: سالانه ۵۰۰ میلیارد تومان/ کمک سازمان ملل: تنها ۱۱ میلیارد و ۷۰۰ میلیون تومان!
http://iran-newspaper.com/Newspaper/MobileBlock?NewspaperBlockID=79321
-
/* این مطلب به مرور زمان تکمیل می شود */
۹۴/۰۷/۰۸