وضعیت امروز تهران از جنبه فرهنگی و اقتصادی و سیاسی، شباهت بسیار زیادی با قوم سبأ دارد. این روند در حال رشد است و تحولات بد فرهنگی به مدد دولت ها و مجالس و مسئولان دنیاگرا و تغییر ذائقه فرهنگی مردم و نسل جدید، شدت گرفته است.
وضعیت امروز تهران از جنبه فرهنگی و اقتصادی و سیاسی، شباهت بسیار زیادی با قوم سبأ دارد. این روند در حال رشد است و تحولات بد فرهنگی به مدد دولت ها و مجالس و مسئولان دنیاگرا و تغییر ذائقه فرهنگی مردم و نسل جدید، شدت گرفته است.
من می خواهم در این مطلب به شما راهی نشان دهم که دیگر نیازی به اینگونه تقسیم بندی ها نداشته باشید و به خوبی بتوانید مسئولین و افراد نااهل و ناشایست را شناسایی کنید. حادثه عاشورا و تحلیل آن می تواند برای ما بسیار عبرت انگیز باشد. ابتدا نگاهی به آن داشته باشیم.
تقریبا هیچ چیزی در سالن های برگزاری جشن ها و همایش ها اسلامی نیست. مثلا نورپردازی ها در سالن همایش و تصاویر گرافیکی و متحرک LED های پس زمینه همایش دقیقا کپی برداری شده از سالن های موسیقی غربی است و ابدا تغییری برای بومی سازی آنها با فرهنگ و دین مردم ایران نشده است.
نمونه دیگر از برخورد های خشن زنان را می توان در خانواده ها دید. نیاز نیست جای دوری بروید. خواهر شما یا حتی مادر شما می تواند یکی از این زن های خشن باشد. نتیجه برخورد این دسته از زن ها را می توان در لجاجت و گوشه نشینی های شوهرانشان برای فرار از دست این زنان جستجو کرد.
مدت های زیادی است که به مانند دیگر مشکلات کشور، مسئله حضور اتباع افغانستانی حل نشده باقی مانده است و هیچ رئیس جمهوری، چه راستی و چه چپی و چه جریان انحرافی کاری به آن ندارند. هر دولتی که می آید به این موضوع و تبعات فرهنگی و اجتماعی آن کاری ندارد و حتی صریحا نیز از آن حمایت می کنند.
کناره گیری مردم از روند انتخابات و مسائل سیاسی و تمرکز مردم بر مسائل و مشکلات زندگی شان دستاوردهای زیادی برای آنها دارد. در این مطلب بر آن شدیم که دستاوردهای این نگاه را برای «مردم» بررسی کنیم.
نگاهی به رفتار و گفتار مسئولین نشان می دهد تا زمانی که مشکل کاهش جمعیت مطرح نبود، مرتب دم از حقوق و ارزش دهی به زنان سخن به میان می آمد و هیچگاه مشکلات مردان و پسران در مسیر زندگی، تحصیل و اشتغال مد نظر آنها نبوده و نیست.
امروز روشنفکران فمینیست، متهم ردیف اول بسیاری از مصائبی هستند که ما در جامعه امروز با آنها درگیر هستیم ولی علت ایجاد آنها را نمی دانیم. در این مقاله بر آن شدیم تا با مقایسه ی منطقی و واقعی "فمینیسم و فمینیست ها" با "وهابیسم و تکفیری ها" حقایقی را برای خوانندگان روشن سازیم.
آنها هر کس دم از حقوق مردان زند را مردسالار و ظالم معرفی می کنند به طور مثال اگر تعداد کارمندان زن دستگاه های دولتی از مردان بیشتر شود مشکلی نیست ولی اگر طرحی برای افزایش استخدام مردان در نظر گرفته شود از سوی این رسانه ها به عنوان اعلام خطر و حرکتی ضد زن و نقیض حقوق آنها به جامعه اعلام می گردد.
آیا بهتر نیست بسیج را از حالت نظامی به تشکلی اجتماعی مبدل کنیم که در آن خود مردم برای خود تصمیم گیری می کنند؟ و در مواقع مورد نیاز، آنها را برای مسائل نظامی، منسجم نماییم؟ آیا درست است، مسجد که باید محلی برای آرامش و پرستش خدا باشد، به پادگانی کوچک تبدیل شود.
روحانیون تافته ی جدا بافته ای از دانشگاهیان هستند. آنها سربازی شان بر خلاف محیط حاکم بر سربازی لیسانس وطیفه ها که فراوان از رفتارهای غیرانسانی و توهین آمیز است در محیطی آرام و مساعد برگزار می شود و آنها هیچگونه از سختی و مشقتی که اکثر سربازانی که در پادگان ها متحمل می شوند را ندارند.
جایی که نگارنده خدمت اجباری سربازی خویش را می گذراند شامل تعداد زیادی از سربازان شیعه و سنی است. در سربازی به سبب مشغولیت ام در بخش اداری و پرسنلی و مواجه شدن با اسناد سربازان وظیفه، به نکته ای پی بردم که برایم جالب بود.